Lesia Kop🌅 op LinkedIn: Stel wel hebben een Minister voor jeugd of van Kinderen? Dan staan de… | 56 commentaren (2024)

1. Een goede toekomst voor onze kinderen. We willen dat onze kinderen, de generatie van de toekomst, weer een hoopvol perspectief heeft. Wat we doen moet goed voor hen zijn, nu en straks. We steunen gezinnen, als de belangrijke plek waar jongeren liefdevol en veilig opgroeien. We zorgen dat families kunnen rondkomen en blijven kinderarmoede bestrijden. Goed onderwijs, een plek om te wonen en mogelijkheden om bij te dragen zijn van wezenlijk belang voor starters in onze maatschappij.Dit is 1 van de 10 punten waar de ChristenUnie werk van wil maken. Ik zag gisteren ochtend al een artikel en werd gisteren getagd in de post van Ronald Buitenhuis. Dan heb ik net als hem een aantal tips en zou graag in gesprek willen met iemand van de ChristenUnie met name graag met Mirjam Bikker. Dan heb ik deels dezelfde punten waar ik het over zou willen hebben:- Een minister van Kinderen of voor Jeugd- Het Internationale verdrag in zake de rechten van het kind (IVRK)- Inspraak van kinderen- Onderwijs wat past bij de vaardigheden die je in deze tijden nodig hebt- De ongelijke positie van kinderen die niet meer thuis wonen en in de jeugdzorg verblijven. Die laatste zou ik wellicht nog wel wat scherper willen formuleren maar mensen zijn er nog niet klaar voor merk ik. Het gaat met name over dat er nu niemand opkomt voor de rechten van kinderen en dat er niet geluisterd wordt.Wat zou jij willen meegeven? Is het een goed idee dat meer partijen een speerpunt over kinderen zouden formuleren?

11

32 commentaren

Luister naar het kind en geld is toch echt afleiding..... in de jeugdzorgGisteren was ik bij het landelijke event jeugd van het Loc waardevolle zorg. Wat een bijzondere ontmoetingen ontstaan er altijd als de jeugd er zelf bij is. Wat een krachtige en tegelijkertijd verdrietige verhalen. De meeste mensen die daar zijn, hoeven het er niet over te hebben of het niet goed gaat. Dat staat vast, de vraag is wat gaan we doen. Wat kan iedereen daar zelf in doen en wat kan je als jongerenraad/clientenraad. Hoe kan je hierin je bestuurder meenemen. Zelf heb ik de workshop over achterban betrekken en de workshop over financiën gevolgd. De achterban is als woord al ingewikkeld voor de jeugd. Woorden doen er toe. Verder heb ik daar het levensverhaal van een jongere van 12 mogen aanhoren. Dat gesprek ontstond zomaar. Hij was aan het oefenen zijn emoties te uiten. Wat een eer... Wat mij bij blijft is het feit dat hij mishandeld werd door zijn pleeggezin en niet werd geloofd.... Waarom luisteren we nog steeds niet naar kinderen?De workshop over financiën zaten we toevallig zonder de jeugd erbij. Daarvoor hadden we in de verhalen al meegekregen dat de jeugd veel mee krijgt over de financiën. De vraag is of dat handig en wenselijk is... Verder is er niet zozeer geld nodig. We moeten alleen beter kijken wat echt helpt en gebruik maken van alles wat er als is om de jongere heen. Daarnaast is het stuk waar kinderen heen kunnen als er iets niet goed gaat nog steeds uitdagend... met name in pleegzorg.Fijn georganiseerd deze dag, dank aan alle jongeren en het LOC voor de organisatie.Verder ga ik nog even verder kauwen op wat er nodig is om deze inzichten allemaal breder te gaan omarmen en te luisteren naar wat de jongere echt nodig heeft. Toch bleek hier wel dat al veel mensen zien dat het anders moet en kan....Hoe kijk jij ernaar? Hoe zorg jij dat een jongeren zich veilig en vertrouwd voelt? Hoe kom je tot gelijkwaardigheid en begrip?https://lnkd.in/eBzeXbns

14

3 commentaren

Wat kookte jij als eerste zelf?Denk dat ik ongeveer 14 was toen ik voor het eerst zelf kookte, zonder hulp. Door een grote brand die ik als kind had gezien, was ik heel angstig voor vuur. Dus eerst heeft mijn vader mij rustig elke ochtend het vuur van het fornuis laten aansteken. Daarna kwam ergens het koken.....De eerste maaltijd die ik kookte was: Rijst met gehakt en sperziebonen. Geen idee meer hoe ik daar bij kwam. Ik maak het eigenlijk nooit meer en heb het ook niet meer gemaakt toen ik op mijzelf woonde. Sinds ik samen woon kook ik het meeste Stampot en ja ook in de zomer...Herinner mij dat ik altijd trots was als ik had gekookt als kind. Vooral als de anderen het ook lekker vonden. Als je op een groep woont als kind, is er niet altijd ruimte om zelfstandig te koken. Soms leer je dat dan deels door te helpen of pas later en dan moet je het zelf aanleren. Pleeggezinnen en gezinshuizen besteden er vaak meer aandacht aan. Wat kookte jij als eerste? Wat kook je nu nog graag? Koken je kinderen al zelfstandig?

Deze content is hier niet beschikbaar

Open deze content en meer in de LinkedIn-app

13

59 commentaren

Het kan anders georganiseerd ook de jeugdzorg enz....Dat bewijst BuurtzorgT. Afgelopen week heb ik hun boek gelezen: Thuis in de Psychiatrie. In de lift in kwam ik een dame tegen die bij BuurtzorgT werkt en zij gaf ook aan nooit meer anders te willen, zo grappig om gelijk in het echt te horen.... Rob Wolters had mij hun boek toegestuurd na vragen op Linkedin over anders toezicht vormgeven. Zij sluiten aan bij mensen door te vragen wat zij willen. Ze betrekken de mensen erom heen en laten op gegeven moment weer langzaam los.... Ze werken aan de hand van duidelijke en simpele kaders en daarmee hebben ze veel ruimte voor eigenheid bij medewerkers.Ze werken ook met minder overhead, nu voel ik daar nog wel een uitdaging aan komen bij de jeugdzorg. Aangezien zij landelijke afspraken kunnen maken.... Toch geeft het veel hoop. Ook het #stewardownership geeft zo veel mogelijkheden en vooral ook eigenaarschap.... Dat vraag een losse post om daarop in te gaan.Heb nog wel een paar vragen:- Worden ook de kinderen meegenomen?- Is dit voor ambulante versie te vertalen naar jeugdzorg (denk het wel toch?)- Hoe geef je dit vorm als je met verblijf werkt gaat het dan ook?Kortom heel inspirerend. Het boek is een aanrader om te lezen en het gebeurt echt. Super! Wist jij al dat er een psychiatrie tak van Buurtzorg was (ik had het nog niet zo meegekregen) ? Ben jij bekend met hun werkwijze? Wat zou volgens jou werken om anders aan te pakken?

54

24 commentaren

Gemeenschapsdenken in de jeugdzorg in brede zin, zou dat wat zijn?In kleine verbanden elkaar als maatschappij weer gaan zien en verder kijken dan je eigen belang. Dat is sowieso natuurlijk helpend. Dan is het de vraag of het zo nog moet heten en wat er dan nog wel en niet nodig is.Wat het dan nog moet zijn, kan je gaan vragen aan de kinderen. Je kan zorgen dat er een omgeving komt waar ze gezien worden als mens. Waar ruimte is voor je hobby, voor waar je goed in bent.... Waar je krachten tellen en niet jouw complexiteit, niet jouw "stickers" en met name niet jouw trauma definiëren wie je bent.Dat blijft mij bij van gisteren van een inspirerend gesprek met Floor Ziegler Teun Gautier en anderen naar aanleiding van het lezen van hun boek. Weer een puzzelstukje voor nieuwe vormen en ideeën.... Gewoon klein beginnen en kijken wat je nodig hebt en wat er ontstaat is ook een belangrijk advies... Welke inspiratie heb jij deze week opgedaan? Wat gaf jou hoop?

30

22 commentaren

Het meisje van Vlaardingen er valt zoveel over te vragen, zeggen...Iedereen heeft het erover en toch is het ergens ook oorverdovend stil. De organisaties eromheen gaan eerst onderzoek doen denk ik. Ik snap het en toch voelt het niet goed die stilte. Het gaat wat mij betreft nog niet eens over straffen en schuld enz... Het gaat erom wat gaan we ervan leren? Als maatschappij? Als organisaties? Als mens? Hoe helpen we zoveel mogelijk voorkomen dat dit nooit meer gebeurt. Hoe gaan we zorgen dat we niet in verklaringen blijven hangen, een soort excuses voor wat is er gebeurd? Hoe gaan we handelen in plaats van rapporten schrijven en praten. Er zijn al onderzoeken, er zijn al zat verbeterplannen. De vraag: is wat heeft het opgeleverd? Wie durft het echt anders te gaan doen?Misschien een paar hele ingrijpende suggesties:- Welke rechter durft tot nader order niet uithuis te plaatsen (uiteraard kan het wel als het kind het wil en het (feitelijk) duidelijk is dat het echt accuut nodig is)?- Welke GI durft te zeggen wij gaan zorgen dat elk kind een steunfiguur krijgt waardoor de kans in ieder geval is dat een kind zijn zorgen kan uitten? - Welke Pleegzorgorganisatie durft zijn werving voor pleegouders stil te leggen en eerst zijn huidige pleegouders tegen het licht te houden? Uiteraard kan je dan wel kijken naar het netwerk, aangezien netwerkpleegouders ook grondiger worden gescreend. Nog misschien wel de belangrijkste. Durven we als maatschappij naar het kind te luisteren en als uitgangspunt te nemen dat het wel eens waar zou kunnen zijn wat het kind zegt?Er zullen vast ook andere wellicht minder ingrijpende ideeën zijn. Welke ideeën of suggesties heb jij? Wat vraag jij je af rond deze zaak?

13

37 commentaren

ZZP'ers in de zorgGaat dat ook minder worden aan de hand van de nieuwe regels die eraan komen? Die vraag zie en hoor ik nu ontstaan. Een aantal organisaties zouden dat wel prettig vinden denk ik. Dat scheelt kosten met name. Dus als er de kans is om dit aan te grijpen en minder gebruik van te maken dan gaat dat gebeuren verwacht ik....De vraag blijft fundamenteler. Waarom zijn die ZZP'ers er? Wat zorgt ervoor dat zij ervoor hebben gekozen. Is dat alleen het geld? Daar heb ik al een keer een poll over gedaan. Dat is uiteraard niet alleen het geld. Ook hier lijkt het geld afleiding. - Is flexibiliteit niet ook een factor?- Is werkgeluk niet ook een factor?- Is werken volgens je eigen normen en waarden niet ook een factor?Dat zijn uiteraard wensen die ook mensen in loondienst hebben. Dan is het toch denk ik zaak om juist over deze factoren in gesprek te gaan.Wat denk jij over ZZPers in de zorg? Wat zijn factoren waarop het beter zou kunnen voor medewerkers? Zijn er al mooie voorbeelden hoe het wel kan?

19

21 commentaren

Waarom is er zo weinig aandacht voor kinderrechten? Of voor berichten daarover? Of voor kinderen en wat er goed is voor hen?Sta vanochtend echt met een buh gevoel op. Gisteren was de brief er over de kindgesprekken in de rechtbank. Belangrijk want er wordt nu niet met een eenduidige en goede manier om gegaan met deze gesprekken. De brief daarover is naar allerlei media gegaan. Ik heb daar nauwelijks iets van gezien, wellicht heb ik het over het hoofd gezien? Zo ja geef dat even aan....Is dit niet interessant genoeg? Niet belangrijk genoeg? Wil niemand dit weten? Ik hoop desondanks dat er wel actie komt en verandering. Toch zou willen oproepen de jeugd is onze toekomst, laten we goed voor hen zorgen. Zij moeten het straks gaan doen. Zo hopelijk ben ik een deel van mijn buh gevoel kwijt zo. Fijne dag iedereen!

16

3 commentaren

Na een gesprek van 10 minuten wordt er over jouw leven besloten...Als er als kind over jouw leven wordt besloten in de rechtbank heb je over het algemeen 10 minuten om toe te lichten wat jij wil.....Dat kan en mag zo niet. Gelukkig is er een brief over geschreven die door een groot aantal organisaties ondertekend is. Wij als Minister van Kinderen hebben ook de eer gehad om mee te mogen ondertekenen. Het gaat over inspraak over je eigen leven als kind. Het gaat over levensingrijpende beslissingen. Dat moet en kan anders!Fijn dat er steeds meer aandacht komt voor de positie van kinderen en het feit dat zij ook inspraak moeten hebben. Laten we hier veel aandacht voor blijven hebben!Hoe zou jij deze gesprekken vormgeven? Waarom vind jij inspraak van kinderen belangrijk?#ministervankinderen

15

24 commentaren

Wat kocht jij van je zak en of kleedgeld?Zakgeld heb ik niet zoveel herinneringen meer aan. Kleedgeld wel. Vanaf mijn twaalfde kreeg ik kleedgeld. Eerst alleen voor de "leuke" dingen anders was mijn moeder bang dat ik op pyama's en ondergoed ging besparen. Daarnaast hoefde ik in het begin nog geen schoenen en jassen ervan te kopen.Dat kleedgeld vond ik heel fijn om te hebben. Ik dacht er echt over na. Ik woog af of ik liever iets duurs of liever een paar goedkope items wilde hebben. Later kon ik het nog aanvullen met geld van mijn bijbaantjes. Kinderen in de jeugdzorg hebben gelukkig steeds meer rechten op dit vlak. Er is voor groepen sinds kort een regeling voor zak en kleedgeld en gezinshuizen en pleeggezinnen doen er vaak wat mee. Toch zag je nog wel verschillen in bedragen bleek bij de jongerenraad. Die gingen een advies geven om het Nibud bedrag aan te houden.Zij dachten net als ik dat het goed was voor kinderen om met geld om te leren gaan. Hoe denk jij daarover? Zijn zakgeld en of kleedgeld nodig? Weet jij nog wat je kocht?

Deze content is hier niet beschikbaar

Open deze content en meer in de LinkedIn-app

11

54 commentaren